Iam fessa est terra,
non potest mortem serere.
Viror silvis periit,
et procul a sorte sunt pueri.
Iam non capiuntur odia ruentia,
nec elegantes taciti ignavi,
qui errant quasi duces fallaces,
dum sanguis fluit in fluviis vastis.
Iam satis est ictuum laudatorum,
a militibus caecis, simulatis,
domus fractae, corda divisa,
oculi confusi, innocentes, vagantes.
Iam nulla terra remanet
quae mortem mulierum et infantium amplectatur,
esurientium panem, in tranci soporatae,
dum mundus tacitus progrediatur.
Nunc finis sit fami caecae,
rabiei saevae, calcanti.
Nunc oriatur lumen cogitantis,
et sapientia alterius — qui ego sum — exsistat.
— Iesus Hernandus Camacho Mosquera
No hay comentarios:
Publicar un comentario