Διασχίζεις τη γέφυρα της μοναξιάς,
φτάνεις σε μένα με άδεια χέρια.
Η ζωή δεν δείχνει έλεος,
ούτε πόνοι λυτρωμένοι ανάμεσα στους ανθρώπους.
Η χαρά γεννιέται μόλις σε δω,
καθώς ανάβουν τα φώτα γύρω.
Στην επιστροφή, η ψυχή υψώνει σημάδι,
με την αγάπη σου γραμμένη στο παρελθόν.
Χωρίς λόγια — με βλέμματα, με συναισθήματα —
η ψυχή δεν κατανοεί στιγμές,
ούτε τους λόγους που κάποτε
έπλασαν καταιγίδες.
Αναβαίνει στη σκέψη ό,τι μάθαμε,
μαθήματα πονεμένα,
στιγμές όμορφες ή πληγωμένες
που άφησαν τις ψυχές άφωνες.
Ας μην πονά η επιστροφή σου,
ούτε να γεννήσει ψευδαισθήσεις.
Το παρελθόν δεν έχει πια κλειδί —
μονάχα μια θάλασσα από λόγους όμορφους.
No hay comentarios:
Publicar un comentario