(die XIV Iunii – hora I:XX ante lucem)
Quot perturbationes in mente,
dum vocem tuam audire somnio!
Quot subito sensus fervente,
nunc solus Deus est amor verio.
Inter pagellas dissimulo
desiderium cum angore mixtum,
cum lacrimae iam non fluant ullo,
et anima vagetur quasi extimum.
In noctis pulchritudine
sub pluviae tenera cadentis arte,
tempus non est perditione
dum vox tua resonat in parte.
Quomodo te non amplectar procul,
cum te tacite tantopere expetam?
Amplexus calidus, purus, lucul—
in sonitu amoris quem petam.
O quam pulchra nunc est cupido,
cum in ulnis tuis non iaceam,
nec cor meum pulsat cum strepitu,
nec anima frangitur, quam doleam.
—
Iesus Hernando Camacho Mosquera
No hay comentarios:
Publicar un comentario